vrijdag 25 januari 2008

Gastblog 1: Ruben


“Een vogel vliegt echt alleen maar als ie vreten zoekt hoor…” zei mijn huidige begeleider. Hij gaat er voor zorgen dat ik over een jaar een ontzettend goede opzichter ben. We bespreken veel met elkaar, soms hebben we het ook over het werk. Het is een ras echte Rotterdammer, nuchter, to the point, slingerend met gvd’s en JC’s waar hij denkt dat het zijn woorden kracht bij zet. Prima vent verder.

Vandaag hadden we het over het weer. Belabberd slecht, veel regen, ik-blijf-binnen-weer. Ik vertelde dat onze twee honden met dit soort weer een hele dag niks anders doen dan lanterfanten. Geen poot verzetten ze, zelfs een rondje lopen hoeft van hen niet, op z’n dag als vandaag.

“Wij zijn ook niet goed snik dat we met elkaar iedere dag op onchristelijke tijden uit ons nest komen en aan het werk gaan.” Ik voel een wijze uitspraak aankomen. “Neem een vogel…” zegt hij, “een vogel vliegt echt alleen maar als ie vreten zoekt hoor… hij is niet van het uitzicht aan het genieten als je dat soms denkt…”. Ik sloeg het op en besloot dat er meer wijsheid in moest zitten dan ik op dat moment kon bevatten.

Vandaag miste ik met een haar een strompelende eend. Hij was waarschijnlijk door een auto voor mij geraakt en nu probeerde hij zo snel hij kon van de weg te komen. In een fractie van een seconde bedacht ik mij “zal ik ‘m doodrijden, dan is ie uit z’n lijden verlost…”. Mijn instinct was me voor en ik week uit. In mijn spiegel zag ik ‘m in het gras verdwijnen.

Ik vroeg mij af of het mogelijk was dat ie zich aanstelde en straks zo weg kon vliegen. Maar volgens mij stellen dieren zich niet aan. Eenden in ieder geval niet. Was het toch beter geweest ‘m te “helpen”? Ik vond het opeens heel zielig dat de arme eend moederziel alleen in het gras lag met z’n gebroken pootjes…
…maar had ie dat zelf wel door? Of is dat gewoon de natuur die geeft en neemt…?

Starend uit het raam dat bedekt is met dikke druppels, bedacht ik me dat ik een bevoorrecht zoogdier ben die door God gemaakt is met een doel. Mijn doel is om God te eren in alles wat ik doe. Ik geniet van wat ik mag creeren, van wat ik mag bouwen, van de natuur die ons gegeven is om ons te voorzien in lekker eten en drinken.

Als ik een vogel was zou ik graag hoog in de lucht vliegen en genieten van het uitzicht en de wind in mijn haar. Maar ik ben hier met beide benen op de grond ook dik tevreden en tel mijn zegeningen. God heeft een doel met mij.

Hoe zou het met die eend zijn…

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Eenden zijn niet gemaakt om zo als een mus te vliegen!! Ik vond het wel zielig viir die eend,...ennuh nu hebbie niet de dierenambulance gebeld? Ik weet niet...ik voel altijd met iedereen (mensen of dieren) erg mee....en dus eroverheen rijden zou ik never nooit doen.

Ze zeggen als je op de weg rijd, je overstekende eendjes, je gewoon door moet rijden vanwege verkeer achter je om botsingen te voorkomen!! Nou.....echt niet!!!...dat kan ik niet!!

sorry kmoet even mn frustratie kwijt!:P

Majella!

Anoniem zei

liever een botsing met whiplash dan een eendje minder...

ieder zo zijn overtuiging

Sam of Saam zei

Maf hoe de belangrijkste beslissingen in een leven soms in een fractie van een seconde worden gemaakt.

Anoniem zei

Van de week zat ik nog in zo'n situaties 'eendjes doodrijden of voor stoppen'...En het erge was, ik zag ze niets eens oversteken!:S...Mijn instructeur greep in...maar dat kon want hij zag dat er niemand achter mij reed en konden de eendjes heel huids oversteken!!
Wat erg bedacht ik me later:S...khad dus zo bijna mooi twee eenden overgereden terwijl ik erop tegen ben...hmm...misschien niet op tegen maar, dat past niet bij wat ik al eerder zij en het niet over mn hart kan verkrijgen om eenden dood te rijden (het liever wil voorkomen;))...maar goed... Ik vond het wel grappig achteraf want ik moest gelijk aan deze blog denken;)

Majella!:)