Countdown

Aftellen heeft iets magisch. Ergens naartoe leven bouwt spanning op. Opbouw naar een moment waarop gebeurt waar je op wacht. Ik zal dat gevoel beleven als mijn vrouw terugkomt. Ik heb het bij een jaarwisseling en ik beleefde het vorig jaar intens bij het aftellen naar het huwelijk. Het wachten buiten de kerkzaal vond ik misschien nog wel het spannendste moment van de dag. Aftellen en bewust bezig zijn met verwachting.

Ik heb nooit de Tour de France gevolgd. Ook dit jaar zie ik fragmenten en lees ik hier een daar een artikel. Ik heb echt het geduld niet om een etappe van start tot finish te volgen. Ook als ik het laatste uur bekijk, moet ik wel iets anders tegelijk kunnen doen. Mailtjes versturen, een boek lezen.
Maar het laatste stuk vind ik wel spannend. En dat heeft te maken met het aftellen. Het aantal kilometers te gaan en de tijdsafstand tussen de kop en de achtervolgers.

Ik denk dat het leven spannender kan. Dat mijn geloofsleven spannender kan. Ik geloof niet voor de kick. Maar een vlak en voorspelbaar leven? Daar ben ik gewoon niet voor gemaakt. 
Het mag dus spannender. Als ik bewuster naar dingen toeleef. Doelen stel. Aftellen maar.

5..4…3…2…1…