Let op de rommel

Na al die tijd weer een activiteit op mijn weblog.
Ik heb wel vaker periodes gehad van communicatiestilte. Soms met duidelijke redenen, soms niet. Deze keer heeft het lang geduurd omdat er gewoon veel 'aan de hand' was en is.
Verschillende stressverhogende factoren die allemaal tegelijk gingen spelen. Langzamerhand meer rust, minder knoop in de buikstreek en ruimte voor zoiets triviaals als een weblog.

Let op de rommel.
Bovenstaande foto eventjes om te laten zien dat we bij Wen thuis zijn gaan schuiven met het meubilair. Ik vind het er lekker gezellig uitzien nu, we hebben een prachtig uitzicht. De blik naar buiten is de heersende kijkrichting geworden, klinkt positief nietwaar?

Let op de rommel.
Wij mensen hebben vaak de grappige gewoonte om driftig aan het opruimen te slaan wanneer we bezoek verwachten. Voordat het bezoek kwam, stoorde je je geenszins aan je leefomgeving. Gezellig... hier wordt tenminste geleefd... enzo, maar dan moet je ineens alles in vakjes stoppen en achter deurtjes doen.
En als je visite dan het lef heeft om een ruimte binnen te lopen die je niet onder handen hebt gehad: "Let niet op de rommel."
Vaak kun je dan voor een periode van 20 seconden niet anders dan alle rommel-elementen scannen met je ogen, om dan heel geruststellend te melden dat het wel meevalt.

Deze gewoonte zegt ook veel over hoe mensen in elkaar steken. Al je vuile was hoeft niet voor Jan-en-alle-man in het zicht te hangen, maar dat krampachtige verstoppen word ik ook weleens moe. Zo is het nu even, wat vind jij ervan? Kunnen we er structureel iets mee of zal ik het maar weer in een kastje duwen?

Let op de rommel.